Ουδείς προφήτης στον τόπο του

Στην κοιλιά της μάνας της, μικρό παιδί, αγέννητο ακόμα, διαφεύγει, τον Σεπτέμβρη του 1922, από τις σφαγές της Μικράς Ασίας. Η μικρή Μοσχονησιώτισσα γεννήθηκε στην Θερμή της Λέσβου, χωρίς να γνωρίσει τον πατέρα της, ο οποίος πιάστηκε αιχμάλωτος από του Τούρκους.

Φεβρουάριος του 1922, εκατό χρόνια από τον ξεριζωμό η Βασιλική Ράλλη χειροτονείται μοναχή, από τον Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσόστομο, λαμβάνοντας το όνομα Ειρήνη. Μια ζωή αφοσιωμένη στον θεό, επιστεγάζεται με την κουρά της ως μοναχής. Είναι η πρώτη γυναίκα που δέχτηκε σε ενύπνιο τις υποδείξεις του αγίου Ραφαήλ σχετικά με την αποκάλυψη των λειψάνων μέσα στο κτήμα της, το οποίο έλαβε η οικογένειά της ως προσφυγικό κλήρο.

Αχ, αυτή η πατρίδα πόσους καημούς και πίκρες κουβαλά, πόσους ξεριζωμούς υπομένει. Αλλά και πόσα σημάδια που δεν λογαριάζουμε. Μάθαμε να μετράμε τη ζήση μας με το χρήμα. Να φτιάχνουμε μέγαρα, μεγάλα παλάτια, θεόρατα μοναστήρια. Μετράμε και ζυγίζουμε τον άνθρωπο με τον παρά. Νομίζουμε πως κι οι ψυχές ζυγίζονται με τα καντάρια που μετράνε τις μονέδες και σωρεύουμε πλούτη και πλούτη. Δυστυχώς και στην εκκλησία μας υπάρχουν πολλοί παραδόπιστοι που ξεγελάνε τον λαό κι εκμεταλλεύονται την πίστη του.

Μα όλοι οι παραπάνω μια μέρα χάνονται, ξεπληρώνοντας το τίμημα της επίγειας ματαιοδοξίας τους. Γιατί η αλήθεια κάποια στιγμή ξεπροβάλλει. Κι αν ηγεμονεύουν κόσμο και κοσμάκη κι αναίσχυντα παραποιούν την αλήθεια και κρύβουν γεγονότα, κι αν ξεγελούν τους πιστούς, όσο είναι ζωντανές στη γη οι υπάρξεις τους, κι άπειρα ωσαννά αν δέχονται, τούτα δω είναι ένα τίποτα μπρος στην αιωνιότητα.

Ο Θεός δίνει σημάδια, μα τα σημάδια δεν τα λογαριάζουμε. Στον καθένα μας πέφτει ένας κλήρος, στο χέρι μας είναι πως θα τον διαχειριστούμε. Κλήρος έτυχε στη γενιά της Βασιλικής η προσφυγιά, όμως δεν έκλαψε πολέμησε. Κι ήρθε ο κλήρος του κτήματος της Θερμής να ξεπληρώσει τον ξεριζωμό. Γιατί ήταν θεία παροχή ετούτο το θαύμα, φτάνει να το ερμήνευες σωστά. Να μην περιφέρεις δηλαδή την πίστη σου ως εμπόρευμα. Δεν είναι πραμάτεια η πίστη. Η πίστη είναι δύναμη ψυχής. Κι ως δύναμη ψυχής ερμήνευσε το ενύπνιο, οδηγώντας στην ανακάλυψη των οστών των αγίων της Θερμής. Κι ως δύναμη ψυχής έγραψε τα βιβλία της για τα προσφυγόπουλα, για τις αξέχαστες πατρίδες, και τους νεοφανείς Αγίους της Θερμής.

Είναι παρακαταθήκες τούτα δω όλα. Κλήρος της μοναχής Ειρήνης, της κατά κόσμον Βασιλικής Ράλλη, αλλά και κλήρος - σκυτάλη σε όλους εμάς.

Μοναχή Ειρήνη

Κι αν η πατρίδα δεν σε τίμησε, σημάδι είναι και τούτο. Οι μεγάλες αλήθειες δεν φανερώνονται με μιας. Κρύβονται βαθιά στο χώμα και πρέπει να πιστέψεις, να αναζητήσεις, να σκάψεις βαθιά μέσα στην γης. Να σκάψεις βαθιά μες στην ψυχή σου. Αν σήμερα η πατρίδα δεν σε θυμήθηκε, αύριο οι προθήκες των μοναστηριών θα προβάλλουν το έργο σου κι η αλήθεια θα φωτίζει, όπως τα φωτεινά οράματα-ενύπνια της πίστης σου.

Ας μάς οδηγούν τα σημεία του κλήρου της γενιάς μας.

Στρατῆς Γιαννῖκος