Ο Θεός κλείνει το μάτι

Ο ήλιος δύει.  Ο Θεός κλείνει το μάτι του στους ανθρώπους.

 Όσοι  έχουν καθαρή ματιά γίνονται δέκτες  μιας θάλασσας που λαμπυρίζει.

 Λούσου φως άνθρωπέ μου, πάρε την τελευταία της δύσης ανταύγεια,

να ‘χεις να  διαβαίνεις στα σκοτάδια που καραδοκούν.

Βαδίζοντας στο πλάι της θάλασσας,

κοιτάζοντας γη και θάλασσα και ουρανό να γίνονται ένα.

 Φθάνει να μπορείς να κοιτάξεις πέρα στην άκρη του ορίζοντα,

να φανταστείς τη στράτα του ήλιου, να κοινωνήσεις αγάπη με τον απέναντι σου.

Είναι λειτουργία θεϊκή σαν σβήνει ο ζέον ήλιος την κάψα του στη θάλασσα .

Είναι ανάταση ψυχής να μένεις άφωνος σε τούτο δω το θαύμα. 

Διακριτικά, σκυφτοί και μόνοι ιερείς διαβαίνουν στην ακρογιαλιά.

Η επιφάνεια του Θεού κάθε που δύει ο ήλιος και οι καθαρές καρδιές

 γίνονται διάφανες από την αγάπη.  

Στρατῆς Γιαννῖκος