Ε, ρε σαν πιάσει η άνοιξη κι αρχίσουν τα ταξίδια. Άνοιξη είναι κι απλώνουν τα φτερά τους τα πετούμενα και τα σκαριά ξανοίγονται στα πέλαγα. Ένα καινούριο σκαρί μεστωμένο με την αρμύρα «Από το περιθώριο των λογισμών» έριξε στα νερά της λογοτεχνίας μας ο φίλος Στράτος Δουκάκης. Περιπλανώμενος ονείρων μάς ταξιδεύει από τις θάλασσες της Αιολίδας στην απεραντοσύνη της ωκεάνιας θάλασσας της Βενεζουέλας, της δεύτερης πατρίδας του. Ο Στράτος αφουγκράζεται τη θάλασσα, κλέβει το φως της πανσελήνου, μάς κάνει κοινωνούς των ονείρων του. Ας ταξιδέψουμε μαζί του, ας γνωρίσουμε τους φίλους, τους συντρόφους της ζωής, ανθρώπους που αγαπήσαμε και μάς αγάπησαν.
1 σχόλιο:
Ας ευλογήσω κι εγώ τα γένια μου και να ευχηθώ καλοτάξιδο να είναι το «καινούργιο σκαρί» μου στα δύσκολα «νερά της λογοτεχνίας»! Με τιμάς, Στρατή, και σ’ ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου