Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΒΑΓΔΑΤΗΣ

Πάνε 745 χρόνια από σήμερα, το 1258 μ.Χ. ,που ο Πέρσης ποιητής Σααντί έγραψε το περίφημο “Gulistan”.
Ακολουθεί η μετάφραση της 42ης Ιστορίας από το μεγάλο σε έκταση κείμενο– ποίημα. Η ιστορία λαμβάνει χώρα στη Βαγδάτη. Είναι ένα επίκαιρο, όσο ποτέ άλλοτε κείμενο, όπως επίκαιρες είναι και οι επτά συνολικά αναφορές στη Βαγδάτη που συναντάμε στο “Gulistan”.
H μετάφραση των στίχων έγινε από τον Στρατή Γιαννίκο.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ (Μυτιλήνης)


GULISTAΝ

ΙΣΤΟΡΙΑ 42η


Άκουσε αυτήν την ιστορία για
το πώς μια σημαία και μια κουρτίνα
φιλονικούσαν στη Βαγδάτη.
Ταξιδεύοντας λεκιασμένη, σκονισμένη
και κουρασμένη, η σημαία,
κατηγορώντας την, λέει στην κουρτίνα:
« Εγώ κι εσύ είμαστε κι οι δυο μας υπηρέτες,
σκλάβοι στο παλάτι του σουλτάνου.
Ούτε μια στιγμή δεν ξεκουράστηκα απ’ τις υπηρεσίες,
ταξίδευα όλες τις εποχές κι όλες τις ώρες.
Εσύ δεν υπέφερες ούτε κόπο ,ούτε πολιορκία,
ούτε απ’ την έρημο, τον άνεμο,
τη σκόνη και τη λάσπη.
Το βήμα μου προελαύνει, προπορεύεται,
καλπάζον.
Τότε γιατί οι δικές σου οι τιμές , σκεπάζουν την τιμή μου;
Εσύ ζεις με φεγγαροπρόσωπους υπηρέτες
ή με το άρωμα του γιασεμιού που ‘ χουν οι σκλάβες.
Έχω πέσει σε μαθητευόμενων τα χέρια.
Ταξιδεύω με δεσμά στα πόδια
και το κεφάλι μου να ανεμίζει »
Η κουρτίνα απαντά:
« Το κεφάλι μου είναι στο κατώφλι,
Όχι όπως το δικό σου στα ουράνια.
Όποιος απερίσκεπτα το κεφάλι του υψώνει,
το ίδιο το κεφάλι του τον τρώει »