200 χρόνια μετά

                                              Στρατῆς Γιαννῖκος

Το νεοελληνικό έθνος,  αν ήταν άνθρωπος,  σε ποια ηλικία θα βρισκόταν; Αν υπολογίσουμε την γέννησή του 50 χρόνια πριν την Επανάσταση του 1821, στα χρόνια της συνθήκης του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, όταν οι Έλληνες απέκτησαν το δικαίωμα να πλέουν ελεύθερα στις θάλασσες, να εμπορεύονται και να φτιάχνουν περιουσίες που αργότερα στήριξαν τον Αγώνα, τότε τα εφηβικά του χρόνια ήταν τα χρόνια της  Επανάστασης του 1821.

Σαν έφηβοι, που βράζει το αίμα τους, που ζητούν την εφαρμογή της απολυτότητας του δικαίου, οδηγηθήκαμε παράλληλα με τον αγώνα της αποτίναξης του τουρκικού ζυγού και στον εμφύλιο, στον αγώνα αλληλοεξοντώσεως.

Μεγαλώναμε σιγά σιγά, είπαμε στα 1912-13 ότι ολοκληρωθήκαμε και πάνω που σκεφτήκαμε - στα πιο δημιουργικά μας χρόνια - να ανοίξουμε πανιά,  μάς ήρθε η κατραπακιά της μικρασιατικής καταστροφής.

Μεσήλικες πια, αντί να μεστώσει το μυαλό μας, μόλις βγήκαμε από τη λαίλαπα του Β΄ Παγκόσμιου Πόλεμου,  είπαμε να μην χαρούμε το γεγονός ότι ήμασταν με το μέρος των νικητών και αλληλοεξοντωθήκαμε από έναν αδελφοκτόνο εμφύλιο.

Όλες οι πλευρές των ιστορικών ισχυρίζονται ότι οι συνέπειες των εμφύλιων αρχίζουν να σβήνουν τρεις γενιές μετά. Έχουμε ακόμη μια γενιά δρόμο για να βάλουμε μυαλό, έστω στα γεράματά μας.

Ας προσέξουμε τουλάχιστον τα επόμενα χρόνια να μην κατατριβόμαστε με αλληλοκατηγορίες και να κρυβόμαστε πίσω από το δίκιο και το άδικο μιας κατάστασης που μάς πήγε χρόνια πίσω. Ας μιλήσουμε και ας προγραμματίσουμε τη ζωή μας με όρους της πραγματικής ζωής. Ας κοιτάξουμε τα σημερινά μας προβλήματα. Και προπαντός ας μιλάμε λίγο και ας πράττουμε περισσότερο.

Ο Θεός τελικά, αγαπά με τον τρόπο του  την Ελλάδα. Η πανδημία, όπως φαίνεται θα μάς γλιτώσει από τις μεγάλες παράτες και  τις μεγαλοστομίες των «ειδικών». Με βάση τα παραπάνω η πανδημία μάς δίνει την ευκαιρία να μην γιορτάσουμε με φανφάρες.  Άραγε τι θα γιορτάζαμε; Τη θυσία των αγωνιστών του ’21 ή την ανωριμότητά μας;

Μόνο μας χρέος, 200 χρόνια μετά το γεγονός της Παλιγγενεσίας, η ενδοσκόπηση. Αν θέλουμε να τιμήσουμε τους αρχαίους μας προγόνους και τους αγωνιστές του ’21 ας ανάψουμε ένα κερί στη μνήμη τους, ας πάρουμε το πρόσωπό μας από τον καθρέφτη του ναρκισσισμού κι ας υποσχεθούμε ότι θα δουλέψουμε σωστά  στην προσπάθεια να αναγεννήσουμε το γερασμένο Έθνος μας.

Δημοσιεύτηκε αρχές Μαρτίου 2021 στο "ΒΗΜΑ" της Γέρας