ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΣΤΡΑΤΟΝΙΚΟΣ

 Στρατῆς Γιαννῖκος

Η εκκλησία του Ταξιάρχη Στρατόνικου
στη Χαραμίδα της Λέσβου

Η πραγματικότητα δεν μπορεί να αποτυπωθεί σε άγραφα χαρτιά, είναι δέσμια του χρόνου που πετά.  Το τώρα είναι άπιαστο πουλί. Είναι άσκοπο άνθρωπέ μου να γράφεις και να γράφεις. Να πιάσεις τ’ άπιαστο είναι μια ματαιότητα.

Αφέσου στις ανίκητες, στις άυλες δυνάμεις. Είναι με τις στρατιές των αγγέλων που πρέπει να στοιχηθείς, ως μακρινός ακόλουθος. Αφέσου στους αήττητους αγγέλους, για να λυθούνε τα δεσμά του τώρα.

Κοίτα ψηλά στα ουράνια και θα δεις τα φτερωτά να γελάνε με την ματαιοπονία των γήινων. Όχι, δεν σε λοιδορούν. Μήνυμα σου στέλνουν πώς είναι δίπλα σου η χαρά της ζωής. Πώς κάποιοι μάχονται για σένα κι εσύ αλλού στρέφεις τη ματιά.

Αφέσου και θα δεις έναν Ταξιάρχη έφιππο να επελαύνει.   Στρατόνικος, ξιφήρης  και φωτεινός, καβάλα στο άλογό του,   θα ορμά στα  γήινα παρ – άλογα.   Άνοιξε το βορινό παράθυρο της εκκλησιάς να μπει αγέρας που σαρώνει. Σαν φως λαμπρό θα ορμήσουν δυνάμεις αγγελικές, τις ανοιχτές καρδιές, να κατακτήσουν, όσων μπορούν να αισθανθούν.

Θέλει   στα σώψυχα σου να νιώσεις    των ασωμάτων το φτερούγισμα. Καλοκαιριά να έχουν τα όνειρά σου και ανοιχτά τα όμματα στα θαύματα των αγγέλων.  Μην πεις είναι ξερός ο τόπος. Γίνεται πλούσια η γης, όταν φυτεύσεις όνειρα. 

Ο άγγελός σου τότε θα γελά. Έφιππος, προστάτης – παραστάτης θα διαβαίνει βουνά και θάλασσες. Σπαθίζοντας  το τώρα. Στο μέλλον οδηγώντας σε.