Ασχολίαστα φυσικά, όπως ασκολίαστη είναι η Σοφία του Λαού, ασχολίαστα και τα
TA ΨΥΧΕΡΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ
Δόξα Σοι Μεγαλοδύναμε !
Τόσα μας δίνεις Εσύ ανέξοδα
κι εμείς αχαριστιά μονάχα…
Κι’ όταν εγύρισε σπίτι μας έλεγε
Μα ο κόσμος εγκατέλειψε τη φύση
όπου είχε όλο το θησαυρό
Μα ο κόσμος εγκατέλειψε τη φύση
όπου είχε όλο το θησαυρό
και τα φαητά που τρώνε τώρα ,είναι άψυχα
Δεν είναι ψ υ χ ε ρ ά να σ’ ευχαριστούνε
Κι αυτό το σκουπίδι που μαζώχνεται
Αυτό το πολύ κακό χαρτί
Όλες οι θροφές σε χαρτιά και ζελατίνια
Και τι θροφές !
Δυναμωμένες με φάρμακα .
Δεν είναι ψ υ χ ε ρ ά να σ’ ευχαριστούνε
Κι αυτό το σκουπίδι που μαζώχνεται
Αυτό το πολύ κακό χαρτί
Όλες οι θροφές σε χαρτιά και ζελατίνια
Και τι θροφές !
Δυναμωμένες με φάρμακα .
Ίδια φαρμάκια …
1 σχόλιο:
E, κυρά Στεφανία! Και να φανταστείς ότι όλα αυτά τα άψυχα που λες, τα λένε πρόοδο...
Δημοσίευση σχολίου