Στο εορτολόγιο υπάρχουν
πολλές αγίες με το όνομα Πελαγία. Αγία Πελαγία που εορτάζει στις 4 Μαΐου,
Αγία Πελαγία και Οσία Πελαγία που γιορτάζουν στις 8 Οκτωβρίου. Η μοναχή Αγία Πελαγία η Τηνία ,
στην οποία οφείλουμε την εύρεση την εικόνα της Παναγίας της Τήνου.
Με την Τήνο συνδέεται και
μια άλλη Πελαγία, προσωπικά τη θεωρώ Αγία, κι ας μην έχει επίσημα ανακηρυχτεί.
Ήταν η κόρη του Δασκαλογιάννη, του αρχηγού των Σφακιανών στην Επανάσταση του
1770.
Μετά την ήττα των Σφακιανών
η μία από τις δύο κόρες του, η Ανθούσα, λέγεται ότι αυτοκτόνησε πέφτοντας σ’
ένα πηγάδι. Να έχουν άραγε σχέση οι στίχοι του Ελύτη – Πάρθηκεν από μάγους το σώμα
του Μαγιού/ Το `χουνε θάψει σ' ένα μνήμα του πέλαγου/ σ' ένα βαθύ πηγάδι το
`χουνε κλειστό/ μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσος; Είναι και εκείνο το Ανθούσα, το κρυφό όνομα της Κωνσταντινούπολης που σε προβληματίζει.
Η άλλη, η Μαρία, στην οποία
αναφερόμαστε δόθηκε σύζυγος του Αμπλού Αχμέτ πασά, ο οποίος ήταν
διευθυντής οικονομικών υποθέσεων της Κρήτης. Ο Αχμέτ πασάς την αγάπησε και της επέτρεψε να διατηρήσει
την χριστιανική πίστη της. Αργότερα ο πασάς έλαβε σημαντική θέση δίπλα στον Σουλτάνο και
επέτρεψε στην Μαρία να μετατρέψει – κρυφά-
και να χρησιμοποιεί ένα δωμάτιο του αρχοντικού τους σε χριστιανική
εκκλησία. Μετά τον θάνατο του Αμπλού Αχμέτ, το 1920, η Μαρία Δασκαλογιάννη μόνασε
στην Τήνο, λαμβάνοντας το όνομα Πελαγία. Το 1921 ενίσχυσε χρηματικά την
επανάσταση στην Κρήτη. Απεβίωσε το
1923.
Ο Ελύτης αναφέρει στο
«ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ» του, στο «Ημερολόγιου ενός Αθέατου Απριλίου», στο γράμμα <ξι>, την ξέρα της Αγίας
Πελαγίας. Ποια αλήθεια είναι η ξέρα της Αγίας Πελαγίας. Να είναι άραγε το
εκκλησάκι που διατηρούσε κρυφά στο αρχοντικό της στην Κωνσταντινούπολη η Πελαγία-Μαρία
Δασκαλογιάννη; Να είναι η Τήνος, το νησί
που μόνασε η Μαρία Δασκαλογιάννη, λαμβάνοντας το όνομα Πελαγία;
Κι αλήθεια, τι σύμπτωση μια
άλλη Πελαγία, η Αγία Πελαγία η Τηνία, το 1923, το έτος θανάτου της Μαρίας – Πελαγίας
Δασκαλογιάννη, να βρίσκει την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, η οποία συνδέθηκε
ως καλός οιωνός για την έκβαση της Επανάστασης του 1821.
Η ιστορία έχει πολύ
ενδιαφέρον, οι παράξενες ή «παράξενες» συμπτώσεις δεν έχουν τέλος και για τους
Μυτιληνιούς η έρευνά μας, μάς δίνει ενδείξεις ότι μέλη της οικογένειας πρωτοπαλλήκαρου του
Δασκαλογιάννη, αφού μετείχαν αργότερα και στην Επανάσταση του 1866 -1869
κατέφυγαν στη Λέσβο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου